Thuis!

Thuis, wat is dat eigenlijk?

Dat hield me een beetje bezig, terwijl ik scrolde door media berichten op LinkedIn. Ik las een bijdrage van de Wens Ambulance. Ik volg het al jaren, ervaar eigenlijk altijd geraaktheid, door de echtheid van de berichten, die me telkens even doen beseffen waar het daadwerkelijk om draait. Deze kwam nog eens extra binnen bij me. De afbeelding bij de tekst liet twee vrouwen zien, de één iets jonger dan de ander. Beiden in een ziekenhuisbed. Het bleek moeder en dochter te zijn. Dochter als patiënt in het ziekenhuis, moeder bezocht haar daar, met hulp van de Wens Ambulance, om afscheid te kunnen nemen van elkaar.
Plots stond mijn wereld even stil. Niet alleen omdat ik zelf veel te vroeg afscheid moest nemen van onze moeder, maar door dit hele gegeven in 1 beeld voor mijn neus. De menselijke verbinding, zo zichtbaar, bijna tastbaar. Het raakte me flink. En deed me beseffen, dat wat me ook bezighoudt en hoe zeer dat ook zakelijk, privé of op een andere manier inspireert en verrijkt... er NIETS, maar dan ook NIETS boven menselijke verbinding gaat. En dat, voelt als thuis, voor mij. 

Thuis is niet alleen een plek, het is een beleving, een sfeer, een mens, een moment, een uiting, een gebaar, een aanraking. Soms alles bij elkaar, soms slechts één van die dingen. De verbinding hiermee, ... zo besefte ik me, daar gaat het om voor mij. Meer heb ik niet na te streven. Een hoger doel is er niet voor mij. Niet privé en ook niet in mijn werk. Als ik kan bijdragen aan daadwerkelijke verbinding in mezelf, in de ander, tussen mij en de ander, óf tussen anderen onderling, dan is mijn doel behaald. Zonder uitzondering.

En als ik dan beleef hoe vervullend ik dat ervaar, dan ben ik thuis. 

Soms is dat even alles wat er toe doet, alles wat er te delen of te zeggen valt. Thuis. Niet meer en niet minder. 

En dat brengt me op het volgende: het besef dat ik in bijna alles dit thuis ervaar. In het werk dat ik doe vanuit Marieke Ont-moet. In mijn privé leven. Als ik omkijk naar vroeger, stilsta bij mijn heden en vooruitblik naar de toekomst. Voorspellen kan en wil ik niets, toch kijk ik met vertrouwen naar voren. Het komt goed, er is altijd een thuis, waar dan ook. Het was er, het is er, het zal er zijn. 

Krachtig besef, nietwaar?!?

Wel thuis!