Hartenbrekers zijn het! Verwachtingen!
En niet de mensen of gebeurtenissen, die niet aan verwachtingen blijken te voldoen.
"Verwachting is de bron van alle hartzeer"
~ William Shakespeare ~
William Shakespeare schreef prachtige toneelstukken, vanuit zijn visie op verwachtingen, gelinkt aan liefde. De pijn die verwachtingen kunnen opleveren, zette hij om in een schouwspel waar nu nog steeds van genieten. Wie heeft er nog nooit gehoord van Romeo & Juliet?!
Ik wil het iets breder trekken dan enkel de effecten in de liefde. Al is volgens mij het hart wel altijd de pineut, als het om verwachtingen gaat, die anders uitpakken dan... je raadt het al ... verwacht.
Meer dan eens hoor ik iemand zeggen: "Als je niets verwacht, valt je ook niets tegen." En dat heeft echt niet altijd met liefde te maken! Ik ben het ermee eens, dat verwachtingen voor leed kunnen zorgen. Al betekent dit voor mij zeker niet dat ik nooit meer verwachtingen heb.
Wat me aan die uitspraak opvalt, is de sfeer ervan. Vaak wordt zoiets gezegd als het 'kwaad' al geschied is, de pijn gevoeld wordt. En vaak komt dan het inzicht: verwachtingen komen niet altijd uit. En dat blijkt meer dan eens, best wel pijnlijk. Soms zelfs onoverkomelijk.
We maken het allemaal wel eens mee, iets pakt anders uit dan verwacht.
Je gaat op vakantie naar een land, in een periode dat het er de afgelopen jaren, steeds prachtig weer was. Maar in die ene week dat jij daar bent, regent het hele dagen. Wat een tegenvaller!
Of je koopt tóch dat ene kledingstuk waar je over twijfelde. Je bent ermee in je nopjes. Als je het draagt vraag je je beste vriendin om een reactie. Ze reageert alleen niet met het enthousiasme, dat je verwachtte. Teleurstellend!
En die ene date-night met je lief, die jij georganiseerd hebt en waar je hoge verwachtingen van had, pakte anders uit en eindigde in een verhitte discussie hierover. Zo had je dat niet verwacht!
Zo zijn er ontelbare voorbeelden te noemen, die klein of groot worden ervaren, waarin verwachtingen niet uitkomen.
Hoe we dit beleven beïnvloedt onze communicatie. Vaak onbewust. De sfeer die je bij je draagt, verstopt zich in de communicatie die je aangaat. Dat klinkt op zich logisch. Als ik me verdrietig of boos voel, of juist vrolijk, is dat merkbaar als ik met een ander praat, zou je denken.
Toch proberen veel mensen soms te communiceren op een manier die NIET bij de sfeer aan de binnenkant past op dat moment. We kiezen er bijvoorbeeld voor om geen woorden te geven aan hoe we ons voelen of wat iets voor ons betekent. Misschien als iemand er heel gericht naar vraagt, maar ook dan niet altijd. In plaats daarvan antwoorden we bijvoorbeeld "nee hoor" als antwoord op "Is er iets?" of reageren met "goed hoor" op een vraag als "hoe is het met je?. En dat matcht niet altijd compleet met de realiteit.
En zo stapelt onveilige, onprettige, of gespannen communicatie zich mogelijk op in onszelf en in contact met anderen.
En ... niet geheel onbelangrijk: we houden onze eigen bevestigde verwachtingen (onbewust) vast. Ook als deze onjuist bleken.
We herinneren ons dat ene verhitte gesprek, de afkeurende blik van die ene persoon, of die ene vakantie die in het water viel helaas scherper en langer, dan de positieve dingen die we meemaken.
Niks meer verwachten dan maar?
Nee joh! Dat hoeft niet én is ook vrij moeilijk, zo niet, onmogelijk.
Wat dan wél?
Nou, een suggestie, die ik als helpend ervaar is:
1. Maak jezelf bewust
Ga eens in jezelf na of je verwachtingen hebt van een situatie of een persoon? Welke dan? Zijn ze realistisch? Het is verhelderend om je dit af te vragen op een moment dat je nog de kans hebt je verwachtingen bij te stellen. Of om anders naar een situatie of persoon te kijken dan je mogelijk doet. Grote kans dat je minder (vaak) teleurstelling zult ervaren. Je bent immers bewust en voorbereid.
2. Praat
Maak verwachtingen een bespreekbaar onderwerp. In tegenstelling tot wat we vaak denken, kan een ander niet weten wat er in ons omgaat. Pas als we dat delen, of ernaar vragen, wordt het helder. Het delen van verwachtingen brengt vaak helderheid, verbinding en begrip. Hoe kan iemand immers rekening met je houden als niet duidelijk is waarmee precies?
Vraag anderen ook eens naar hun verwachtingen. Over specifieke of juist meer algemene dingen.
3. (Ver)oordeel niet te vlug
Zowel jezelf, als anderen niet. Stel bij, praat erover en laat het zo nu en dan eens allemaal los en zie wat er gebeurt. En als je dat spannend vindt, spreek dat dan uit. Laat een ander je daarin steunen. Er zijn weinig situaties, die we volledig in de hand hebben, zonder invloed van buitenaf. Dan kan iets nog wel eens anders uitpakken dan verwacht. Dit gaat altijd zo zijn.
Persoonlijk ben ik daar blij mee. Ik wil die invloed niet (altijd). Sterker nog, ik probeer meer en meer los te laten en te zien hoe het gaat lopen. En dan ... gebeuren er vaak mooie onverwachte dingen.
Ik geniet daar steeds meer van. En dat, had ik echt nooit verwacht!
En jij? Ken jij jouw eigen verwachtingen? Of die van anderen?
Reactie plaatsen
Reacties